تأثیر رهبری توزیعی بر التزام شغلی و خودکارآمدی معلمان با میانجی گری عزت نفس سازمانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر رهبری توزیعی بر التزام شغلی و خودکارآمدی معلمان زن مدارس ابتدایی با مرکزیت عزت نفس سازمانی انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی با رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش معلمان زن مقطع ابتدایی شهر خرم آباد به تعداد 850 نفر بود که حجم نمونهای به تعداد 233 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان؛ و با توجه به حداکثر پارامترهای آزاد در مسیرهای فرض شده مدل معادلات ساختاری پژوهش؛ به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه‌های استاندارد رهبری توزیعی المور، عزت نفس سازمانی پیرس و همکاران، التزام شغلی شاوفلی و همکاران و خودکارآمدی اسچانن- موران و وولفولک بود که روایی سازه، و پایایی آنها با آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss23 و amos23 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که متغیر برونزا (رهبری توزیعی) علاوه بر تأثیر مستقیم و معنادار خود بر تمام متغیرهای درونزا (عزت نفس سازمانی، التزام شغلی و خودکارآمدی معلمان)؛ به واسطه عزت نفس سازمانی معلمان، دارای نقش غیرمستقیم در تبیین خودکارآمدی آنان است. همچنین نتایج بیانگر تأثیر مستقیم و معنادار عزت نفس سازمانی بر خودکارآمدی معلمان بود، اما تأثیر عزت نفس سازمانی بر التزام شغلی معلمان معنادار نبود.